Lots of Love

మంచి శుక్రవారం సందర్భంగా మళ్ళీ నిన్న వారాంతం ఇంటికి జంప్.. :). ఈ మూడు రోజులలో రెండు ముఖ్య ఘటనలు చోటు చేసుకున్నాయి. మొదట చెడు, తర్వాత మంచి. అవేమిటో చూద్దాం.

          మా అన్న పెళ్ళి సందర్భంగా ఇంటి పనులు జరుగుతున్నప్పుడు ఇంట్లో ఉన్న పాత వస్తువులు, పుస్తకాలు అన్నీ సర్దాము. నేను, మా అన్న పుస్తకాలు అన్నీ అట్టపెట్టెళ్ళో వేసి, కట్టి క్రింద మా అంగడి(ఇంటి)లో పెట్టాము పైన అడ్డాలెందుకని. పెళ్ళి అయిపోయాక తెచ్చుకోవచ్చని. షాపులో అద్దెకు ఉంటున్న అతను ఏం పర్వాలేదు నాకేం అడ్డంలేదు, మీరు ఇక్కడ పెట్టుకోవచ్చు అన్నాడు. సరేలే అని, మేము ఆ తర్వాత అక్కడ నుంచి తియ్యలేదు. ఆయన ఏం అనలేదు. కానీ.. కానీ.. కానీ.. మొన్న ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు చూస్తే అక్కడ లేవు. ఏం అయ్యాయని నానమ్మని అడిగితే పాత పుస్తకాలని వేసేశాను అని చెప్పింది. నాకు, మా అన్నకి చిన్నగా నవ్వు వచ్చింది. సరేలే చెప్పు అని మా అన్న అడిగాడు. చెప్పాగ పనికిరావు అనుకొని వేసేశాను అంది. నాకు, అన్నకి సౌండ్ లేదు. అదేంటి అని అడిగా..?ఏమో పనికిరావేమో అనుకొని వేసేశాను అంది. నీకు ఎవరు చెప్పారు పనికిరావు అని అడిగాను. మరి అన్నిరోజులుగ కింద అంగడిలో ఉంటే నేను అలాగే అనుకొని వేసేశాను అంది. మా అన్నకి నాకు కోపం మొదలైంది. అరిచాము లైట్‍గా మా డార్లింగ్ పైన. మా అన్నైతే నేను బి.టెక్‍లో రాసుకున్న నోట్స్‌లు, నా ఎమ్.ఎస్. ప్రాజెక్ట్ బుక్స్ అన్నీ అందులో ఉన్నాయి, చెప్పమ్మా ఎవరికి వేసావో వెళ్ళి తెచ్చుకుంటాము అని చాల భాధ పడ్డాడు. నాకైతే, నేను నా పదవతరగతి నోటు పుస్తకాలు కూడ ఎవ్వరికి ఇవ్వకుండ చాల జాగ్రత్తగా దాచుకున్న, అన్నీ పోయాయి.. :(. ఊరు మొత్తం అన్నీ పాత పుస్తకాలు కొనే షాపులలో వెతికా, ఫలితం లేకపోయింది. కట్ చేస్తే నేను ఆ రోజు ఇంట్లో అన్నం తినలేదు, మా నానమ్మతో మాట్లాడల.. :(. I was dippressed alot. It was a very bad day for us. అమెను ఏమి అనటానికి లేదు, తనకేం తెలియదు పాపం. ఎవ్వరిని ఏమి అనలేక మౌనం పాటించా ఆరోజు. ఇప్పుడు ఒక పుస్తకం లేదు ఇంట్లో. తలచుకుంటేనే భాధగా ఉంది.

          తర్వాత రోజు ఇంక చేసేది ఏం లేక ఆరోజుది దాని ముందు రోజుది కలిపి ఫుల్‍గా తిన్నా.. :), ఓకె ఓకెగా గడిచింది ఆరోజు. చివరగా ఆదివారం పొద్దున్నే మా అన్న-వదిన వెళ్ళి తిరుమలకి వెళ్ళాలని టోకన్ వేయించుకొచ్చారు. మూడ్ బాలేక నేను రాను అని చెప్పా. సరేలే అని వాళ్ళు వెళ్ళి టోకన్ వేయించుకున్నారు. ఇంతలో మా సీల్ రాకాసి(నానమ్మ :) ) నేను వెళ్తా అంది తిరుమలకి. అదెలా కుదురుతుంది. నువ్వు వెళ్ళాలంటే నీకు ఎవరైనా తోడు ఉండాలి (అరవై ఐదు సంవత్సరాలు పైబడిన వృద్ధులకి, వారితో పాటు మరొకరికి గుడిముందు ముందు నుండి నేరుగా పంపుతారు లోపలకి, తెలుసా.. ? :) ) అని చెప్పా. నువ్వున్నావ్‍గా అంది తను. నేను రాను అన్నా. మా అన్న ఏమో, ముసలామి అడుగుతుందిగా తీసుకెళ్ళు అంటే ఇంక చేసేది ఏమి లేక నలుగురం వెళ్ళాం కొండకి. మా అన్నకి ఏమో మా వదిన, నాకేమో మా నానమ్మ. అందరూ మా పెయిరే బాగుంది అన్నారు.. :). నాకు బుర్రకి తెలియని విషయం ఏంటంటే, వృద్ధులని, వికలాంగులని, వళ్ళు బాగలేని వాళ్ళని గుడి లోపలికి వదిలేటప్పుడు వేరే వాళ్ళని అనుమతించరు. మరియూ ఎవ్వరిని త్వరత్వరగా లాగరు బయటకి. సో నాకు సూఊఊపర్ దర్శనం మా నానమ్మ పుణ్యమా అని :). దాదాపుగ ఒక నిమిషం పైనే చూశాను వెంకీని. జన్మ ధన్యమైందిపో అనుకున్నా.. :). బయటకి వచ్చేశాక అడిగా మా నానమ్మని ఏంటి తెగ మొక్కేస్తున్నావ్, ఏం కోరుకున్నావ్ అని. తను ఏమందో తెలుసా.. "ఏముంది నాయన, (మా)అన్నకి తొందరగా ఒక బిడ్డ పుట్టాలి. నేను మీ ముగ్గరి చేతిలో సంతోషంగా చనిపోవాలి". నాకు ఏడుపొక్కటే తక్కువ ఆ క్షణంలో తను ఆ మాట అన్నందుకు మరిము మేము ఆమెను పుస్తకాలమ్మేశావని అరిచింది గుర్తుకువచ్చి. ఆమె నావంక చూసింది, ఏదో కవర్ చెయ్యాలని అవన్నీ నువ్వు కోరుకోకపోయినా జరుగుతాయిలే అన్నా..తనూ ఓ నవ్వు నవ్వింది.

          ఇంకేమి చెప్పాలి మా రాక్షసి గురించి :), ఎట్టి పరిస్థితులలోను పెద్ద వాళ్ళు మనల్ని భాధ పెట్టరు. ఒకవేళ ఏదైనా అలా జరిగితే తెలియకో లేక వయస్సు ప్రభావం వళ్ళనో కాని, ఇంకేవిధమైన కారణం ఉండదు. That’s It.  

ప్రేమ - పెళ్ళి (నా కథ) - 4

  ప్రేమ - పెళ్ళి (నా కథ) -3 కి తరువాయి

           ఆ నిర్ణయం ఏంటంటే ఈ ప్రాణభయంతో ఇలా ఉండే కన్నా పక్కఊరిలో ఉన్న పాఠశాలలో(హాస్టల్లో)చేరాలి అని. మొత్తానికి నానా గొడవా చేసి ఇంట్లో వాళ్ళను ఒప్పించా. హాస్టల్లో చేరాకా కాని అర్ధం కాలేదు అదెంత బుద్ధి తక్కువ పని అని . ఉదయాన్నే 5 గం.లకు లేవాలి. మా మాస్టార్లతో పాటు 2-3 కి.మీలు పరుగెత్తాలి. ఎవడి పనులు వాడే చేసుకొవాలి, అది తిండి తినడం ఐనా బట్టలు ఉతకడం ఐనా.ఓరినాయనో పెనం మీద నుండి పొయ్యిలో పడ్డాను కదా అనుకొన్నా కాని ఏమి చేస్తాం తప్పదు కదా. ఇన్నింటికి పైన మా అమ్మ మీద బెంగ. ఎవరి పరిచయాలూ పెద్దగా అవ్వలేదు నా పని ఏంటో నేను ఏంటో అన్నట్టు ఉండే వాడిని. కాని అన్ని రోజులూ అలా ఉంటే విషయం ఏమి ఉంది.

          కొన్నాళ్ళకు అలవాటుపడ్డా, ఇప్పుడు ఇంటికన్నా హాస్టల్ బాగున్నట్టూ అనిపించడం మొదలుపెట్టింది. ఒక రోజు ఉదయం ప్రార్ధనా సమయంలో ఒక ప్రకటన చేసారు అదేంటంటే ఈ నెల నుండి యూనిట్ పరీక్షలో మొదటిస్థానం వచ్చినవారిని మరియు ఆటలలో మిక్కిలి ప్రతిభ చూపించిన వారిని ఎంపిక చేసి మా ఉపాధ్యాయుల సంఘం ఒక నిర్ణయానికి వచ్చి ఒక్కొక్క తరగతికి ఒక నాయకుణ్ణి ఎంపిక చేస్తారు.ఇది విద్యార్ధులలో నాయకత్వ లక్షణాలు పెంపొందించేందుకు ఒక ప్రయత్నం అని ఆ ప్రకటన సారాంశం.

          అమ్మో ఇవన్నీ మనకు పడేవి కాదులే అని నా మానాన నేను చదువుకొంటూ మామూలుగా మా టైం-టేబుల్ ప్రకారం ఆటలు ఆడుకొంటున్నా. ఇంతలో ఒక సాయంత్రం మా మాస్టార్లు ఆటల పోటీలు నిర్వహించారు..నా ఖర్మ కాలి పరుగులో,హై జంప్ ,లాంగ్ జంప్, డిస్క్ త్రో, షాట్ పుట్ ల లో నాదే మొదటి స్థానం హ్మ్మ్మ్.. నాకే మొదటి స్థానం అంటే మిగతా వారు ఎంత ఘనులో చెప్పఖర్లేదు కదా .ఐనా అప్పటికి దేవుడి జూదం లో మనం పావులం అని తెలిసే వయసు కాదు లెండి లేకపోతే మున్ముందు పరిణామాలు ఆలోచించి అసలు ఆటలే ఆడకపోదును అంతే తర్వాత యూనిట్ పరీక్షలు వచ్చాయి ఖర్మ కాలి తరగతి మొదటి స్థానం వచ్చింది..ఇంక చెప్పేదేముంది మనమే మా తరగతి నాయకులం వద్దు మొర్రో అంటున్నా వినకుండా ఎద్దుకి గిట్టలు కొట్టినట్టు ఆ పదవిని నాకు బలవంతంగా తగిలించారు ఇంకేం చేస్తాం. చచ్చినట్టు బండి లాగించడం మొదలుపెట్టా. ఒక రోజు మాస్టారు రాలేదు నేను మా తరగతిని కాపలా కాస్తున్నా.ఇంతలో ఒక మూల నుండి కెవ్వుమని చప్పుడు ఏమైందో అని అటువైపు చూసేలోపు ఒక నోటుపుస్తకం గిర గిర తిరుగుతూ  వచ్చి నా మొహమ్మీద తగిలింది నాకు తిమ్మ దిరిగి (దిమ్మ తిరిగి కాదు :) ) ఏమి జరుగుతుందో అని ఆ వైపు చూస్తే ఇంకేముంది హిడింబి,శూర్ఫణఖ లాంటి మణిమాల , శ్రీకాంతి ఒకరి జుట్టూ ఒకరు పట్టేసుకొని సిగపట్లు పట్టేసుకొంటున్నారు..నేను వాళ్ళకు గొడవ వద్దు అని చెప్పి చూసా..వినలే.హతవిధీ!! వీళ్ళు ఇద్దరూ మామూలుగానే తిన్నగా ఉండరు మళ్ళా ఎందుకు గొడవ పడుతున్నారో అనుకొన్నా ఐనా కాని, నాకెందుకులే ముందే చెప్పాం కదా ఇంకా గొడవైతే మా ఉపాధ్యాయుడికి చెప్దాం అని ఊరుకొన్నా. కాని గొడవ అంతకంతకూ ముదురుతుంది నాలో నిద్రిస్తున్న సింహం లేవబోయింది కాని దాన్ని బజ్జోపెట్టి ఎంతో ఓపికతో ఏమి జరిగింది అన్నా. వెంటనే ఇద్దరూ ఒకేసారి !@#$%

నేను: అర్ధం కాలా
ఇద్దరూ :!!@\\#$%%
నేను : ఏహె ఇద్దరిలో ఒకరు సరిగ్గా ఏమి జరిగిందో చెప్పండి అన్నా
ఈ సారి మళ్ళా !@#$%^ తో పాటుగా స్కేళ్ళు ఇచ్చుకొని అలెగ్జాండెర్, పురులు కత్తులు దూసుకొన్నట్టు మీద పడిపోయారు. విడతీయబోయిన నాకు ముక్కు పచ్చడయ్యి రంగులలోకం కనిపించింది. ఆ రంగులలోకం మాయమవ్వగానే అసలు లోకం లో వీరిద్దరు తన్నుకోవడం కనిపించిది. ఇంక నాకు తగిలిన దెబ్బలకి పిచ్చ ఎవరెస్ట్ శిఖరాన్ని దాటేయడంతో, నాలోని సింహం గొలుసులు తెంచుకొని దూకేసింది. అంతే ఇద్దరి పిలకలు పట్టుకొని ఒక్క గుంజుగుంజి నడ్డి మీద రెండు తగిలించా దెబ్బకి అప్పటి దాకా మొదటి రోజు సినేమా హాలు లాగ గోలగా ఉన్న వాతావరణం కాస్తా 20 రాం గోపాల్ వర్మ  సినిమాలు వెంట వెంటనే చూసిన ప్రేక్షకుళ్ళా నిశ్శబ్దం అయిపోయింది. అప్పుడు ఆ ఇద్దరి పిలకలూ గుర్రం కళ్ళాలలాగా రెండు చేతులలో పట్టుకొని క్లాస్ అందరి వైపు తిరిగి అడిగా....నేనెక్కడి నుండి వచ్చానో తెలుసా(అందరూ: తెలియదు) (సమాధానం : పక్క ఊరినుండి) నేనెందుకు వచ్చానో తెలుసా(అందరూ: తెలియదు)(సమాధానం:చదువుకోవడానికి) చదువు కాకుండా నేను మిగతా గొడవలకు దిగవలసి వస్తే..ఆ రెచ్చగొట్టినవాళ్ళెవ్వరూ వాళ్ళ తరువాత పుట్టినరోజులకు వాళ్ళుందరు...ఒక్కొక్కరి వీపుపై దెబ్బలు శివమణి డప్పులా మోగుతాయి..అమ్మాయిలూ ముఖ్యంగా మీరు..జాగ్రత్త అని చెప్పి వాళ్ళ పిలకలు బల్లకేసికొట్టి కూర్చున్నా. మన ఆవేశాన్ని చూసి ఈ హెచ్చరిక అమ్మాయిలకు మాత్రమేనా అని అడిగే ధైర్యం ఏ అమ్మాయీ చెయ్యలేదు.

          ఆ రోజు తరగతులు ముగిసాకా అబ్బాయిలు అందరూ ప్రపంచ కప్ గెలిచాకా సచిన్ ని ఊరేగించినట్టూ భుజాలమీద పెట్టుకొని ఊరేగించి తీసుకొనివెళ్ళి చిన్నసైజు సన్మానం చేసి శూరసింహ అనే బిరుదు ప్రసాదించారు. ఇంక ఆ రోజునుండి మన వాక్కు వేద వాక్కు ,అబ్బాయిలందరూ భాషాలో రజనీకాంత్ వెనకాల అనుచరుల్లాగా ఉందేవారు, వాళ్ళకు ధైర్యం కోసం మా తరగతి గుంపు ఫొటో ని తీసుకొని నా చుట్టూ వ్రుత్తం గీసి (తెలియడం కోసం అన్న మాట..గుంపులో గోవిందం కాదుగా హి..హి..హి) పడుకొనేముందు దణ్ణం పెట్టుకొనేవారు. అమ్మాయిలందరూ నన్ను చూసి లారి గుద్దిన సైకిళ్ళలాగ వంగి వంగి నడిచేవారు. హ హ హ ఇన్నాళ్ళకి నా సమయం వచ్చింది అని మధ్యాన్న మార్తాండుడిలాగ చెలరేగిపోయేవాడిని(ఎలాగూ మొదటిస్థానాలూ, ఆటలూ కూడా మనవైపునే ఉన్నాయి). ఎలా చెలరేగేవాడిని అంటారా.

ఉదా: 1)అమ్మాయిలు తరగతి లో మాట్లాడితే వాళ్ళ పేరుపక్కన రెండు ఇంటూలు మాస్టారితో దెబ్బలు అబ్బాయిలైతే..వాళ్ళు ఎప్పుడైనా మాట్లాడతారా అసలు హి..హి..హి.

2) అమ్మాయిలు పాఠశాలకు రావడం లేదు అని కబురు పంపినా నాకు చేరదు.అబ్బాయిలైతే ప్రార్ధనా సమయానికి రాకపోయినా నాకు ముందే చెప్పి మానేవాళ్ళు.

3) సాయంత్రం మాకు పాఠశాలలో చిరుతిళ్ళు ఇస్తే నేనే అందరికీ పంచాలి , అమ్మాయిలు ఎవరైనా పంచే సమయానికి లేకపోతే వాల్లు ఆ రోజు కనిపించలేదు కాబట్టి అవి తిరిగి పాఠశాలకే ఇచ్చివేయబడేవి, అదే అబ్బాయిలైతే ఎన్ని గంటలైనా దాచి వాళ్ళకు ఇవ్వడం జరిగేది.

ఈ విధంగా జనరంజకంగా(జు..హిట్లర్) లాగా పరిపాలన సాగిస్తూండగా నెలకు మూడు వర్షాలు పడి రాజ్యం ఎంతో సుభిక్షంగా ఉండేది(ఓ ఏదో ఫ్లోలొ రాసా హి..హి..హి) ఆ విధంగా ఉన్న రాజ్యంలో ఒక తుఫాను రేగింది..అదేంటో వచ్చే భాగంలో      

         

It was Really happened near to bilekahalli............

 (మేము ట్రైనీస్‌గ ఉన్న రోజుల్లో జరిగిన ఒక సంఘటన, అప్పుడు సరదాగ రాసుకున్నాం, తప్పులు వెతకకండి. )

                                                                                                                                             

                                                                                                                                              30-11-2007,

                                                                                                                                                  Bangalore

Bhadithula kathanam prakaram

(kinda story lo characters anni kalpitalu evvarini uddeshinchinavi kaavu)

Ekkado AP nunchi ikkadiki vachi oka chinna gootini addeku teesukoni  prashanthanga jeevitaanni velladeesthunna naluguru  vaari jeevitam lo alajadi repina ghatana adi 29 november pakshulu gootiki cherutunna vela…………………………………

Read the story by correspondent cum project trainee cum live witness Girish (telugulo story kosam req send cheyyochu)

It was a fine Evening,

            A group of friends Ran, Lak, Gir and Ram planned to go to temple. They locked their systems at 6.30pm and they went out from the company to one of their Rooms. Ran

And Gir Told we want to take bath before coming to temple, Ram and Lak told face wash is enough for us. Gir adjusted with cold water bath, but Ran switched on the heater and took bath.

            After the Room was locked, we all friends went to Temple with nice talks and setairs through the walk. They prayed the God well and returned to the company for Dinner (Here it is free).Then they went to room for chat, sleep etc. Ran opened the room. He found some verity in the room. He went inside alone. All friends are stunned and shouting “Ran, come out, come out”. But Ran was not hearing anybody’s words and told switch off the fuse. Lak did that. Finally they found that Heater was not switched off. The room was full of black colour and black powder and burning smell because one denim spray blast happened there. Before realizing, the things all happened. Lak’s bag consists of 8-T shirts, 4-night pants, and two important clothes were burning there along with his bed. Wonder is Lak is not having inch feeling on that, which replies his attitude. 

            All four people are trying to clean the room. In the middle Vin and Anj (Ran and Lak’s roommates) came to the room and saw the room condition .They stunned and stand outside to the room and checking the process of cleaning done by Ran, Lak and Gir. Meanwhile Ran explaining the situation to Vin and Anj. Ran got tense, angry, frustration because of his mistake and doing the cleaning. In that time Ram entered the room to do something, at that time Ran said to Ram “yo, po, nuvvu me room ki po”. All laughed for that except Ran.

            Finally at 11.30 Ram, Gir, Vin, Anj went to Ram and Gir’s room for sleep. Only Lak and Ran completed the room after that. After that Lak asked Ran “come, we will go to our old room for to day”. Ran refused that and Lak went to old room. They thought Ran like that black faded room which is like booth bungalow. Finally he also went to old room because of friends force.

                       Atlast           Ran said to lak 

                                                    పండగ చేసుకో

                                          

Comments:

Ninna guravaram jarigina durghatana gurinchi bhadhithulu ila abhipraya paddaru………

Ran:

            Ivanni mamoolu ga jarigeve ,deenike ila ipothe ela.Ina meeru antunnarani nenu police complaint ichanu. Mico layout SI pithicus ila annaru: (for simplicity translated to telugu )

            Belekahalli bustand ki venukana unna oka room lo evaro gurthu theliyani vyakthulu dhadi chesi room ni nalupu rangu kalaru loki ravataniki krushi chesaru.

Kani room bayata nallaga ledu kabatti case nu namodu chesam.dundagulu antha nallaga chesi unte memu ee kesunu pariganaloki thesukomu.24 gantala loga vallani pattukuntamani SI annaru. Denniki maoist ,terrorist edo oka ist la cheyi undani annanu.

Hanthakudu gundu kottukoni pilakayala daggara balapalu perukkunne vadani bhavistunnaru.

Lak:

           

            Na battalanni poyayi.Daniki bhadha ledu kani  Nenu monna big bazaar nunchi thechukunna viluvina vastuvulu rendu poyayi.deeniki nenetho bhadha paduthunnanu.Ina ran ivemi pattinchukovatledu. Inka 64 dollors book okati kalipoyindi.danni ela bagu cheyyalo theliyatledu.Inka nayam na certificates kalipoledu.

Gir:

            Lite thesukondi.ayyindedo indi.Inkanina heater off cheyyaka poina parledu,kani daggara emi pettakandi ,oka vela pettina evina peludu padarthalu pettandi,peeda vadili pothundi.malla room clean lantivi emi undav.

Ram:

            Clean chesetappudu neetini bayataki pampalsindi.Ran naa mata vinaledu.bayataki pampi unte thondaraga pani poyedi.Ran enduku ala tension ayyado naku ippatiki anthu chikkani prasna la migilindi.

Vin and Anj:

                        No comments please.